به نقل از «شبستان»

سینمای انقلاب اسلامی نیاز به نقشه راه دارد/ ترویج سبک زندگی غربی و ناامیدی در فیلم ها

تاریخ انتشار: ۳۰ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۴۴۶۴۸

فارسیجانی با بیان اینکه برای رسیدن به سینما تراز انقلاب اسلامی نیاز به نقشه راه داریم، گفت: اکثریت فیلم ها سبک زندگی غربی و ناامیدی را ترویج می دهند.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، بسیاری از منتقدان فرهنگی که دغدغه دین و ارزش های انقلاب اسلامی را دارند، معتقدند فیلم های سینمایی به ویژه فیلم هایی که در جشنواره فجر به اکران در می آیند، متناسب با تراز انقلاب اسلامی نیستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

فیلم ها عاری از ترویج زندگی ایرانی اسلامی، امیدبخشی و آگاهی بخشی هستند و بیشتر ناامیدی و زندگی غربی را رواج می دهند. این کارشناسان فرهنگی معتقد هستند، اگر جشنواره به مناسبت پیروزی انقلاب اسلامی برگزار می شود باید فیلم های آن هم با نگاه ارزشی، انقلابی و دینی و ترویج سبک زندگی ایرانی و اسلامی ساخته شوند. باید به مردم امید ببخشند و ایران  عزت مند را نشان دهند.

 

در این باید می توان به چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر پرداخت که اخیراً هم پرونده آن برای سال 1401 بسته شد و دیگر می توان نمره در کارنامه این جشنواره درج کرد از این رو با پایان یافتن جشنواره فیلم فجر 41، این پرسش ها به ذهن خطور کرد که آیا درون مایه فیلم های اکران شده دارای ارزش های انقلاب اسلامی، امید بخشی و نگاه مقام معظم رهبری که سینما را هنر برتر و کلید پیشرفت جامعه می داند است یا خیر؟ چرا منتقدان فرهنگی همواره از جشنواره فجر ابراز نارضایتی دارند؟ برای پاسخ به این پرسش با پرویز فارسیجانی، استاد دانشگاه رسانه و سینما و مدیر کل سابق سازمان سینمایی به گفتگو پرداختیم که در متن زیر می خوانید:

 

چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر را چگونه ارزیابی می کنید؟

با برگزاری چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر کارنامه ارزیابی سینما منتسب به این انقلاب بزرگ را تمام کرده ایم. در ارزیابی می توان گفت به جز دو یا سه فیلم مابقی هنوز تراز سینما انقلاب اسلامی نیستند.

 

با همه تلاش هایی که مدیران و دولت سیزدهم در چهل و یکمین جشنواره فجر کرده اند باز با سینمای تراز انقلاب فاصله داشته ایم. در فیلم های سینمای جشنواره جای امید بخشی خالی است. بحث آگاهی بخشی به ارزش های انقلاب و اسلام در فیلم های جشنواره کمتر دیده شد و بیشتر سبک زندگی غربی و ناامیدی را ترویج می دادند. ایران، عزت و شرافت در فیلم های فجر کمتر دیده شد البته نسبت به سال های گذشته کمتر شده بود.

 

موانع رسیدن به سینمای انقلابی چیست؟

متاسفانه پس از 43 سال هنوز اصول راهبردی سینمای انقلاب را نتوانسته ایم در شورای انقلاب فرهنگی، مجلس شورای اسلامی و دولت جمهوری اسلامی به تصویب برسانیم و نقشه راه داشته باشیم. نبود این نقشه راه  ما را به بیراهه می کشاند.

 

 تغبیر دولت ها در سنوات گذشته موجب شد تا سینمای انقلاب را به سلایق بسپاریم. سلایق مدیرانی که هر کدام به دلایلی نتوانستند جایگاه سینمای ما را رعایت کنند و برای رسیدن به آن  تلاش کنند. متاسفانه سینما را رها کرده ایم و به گیشه و سلایق هنرمندان سپردیم. هنرمندانی که اغلب دلباخته انقلاب نیستند و حتی سفارش شده سفارت خانه هایی بودند که با بهره جویی از سینما در تداوم جنگ نرم به خوبی توانستند راهبری کنند. اغلب سینماگران ما را به جشنواره های فرا مرزی هدایت کردند که سبک آنها سیاه نمایی و نشان دهنده تصویر غلط از ایران و انقلاب اسلامی بوده است.

 

همچنین فیلم ها از سبک زندگی ایرانی اسلامی دور بودند و بیشتر سبک زندگی غربی را ترویج دادند. در فیلم های سلبریتی ها، کارگردانان، سینماگران و تهیه کنندگان اثری از خدا، دین و ارزش های انقلاب کمتر دیده می شود یا اصلا وجود ندارد. این تلخ ترین واقعیتی است که در عدم تحقق به فرمایش مقام معظم رهبری که سینما را برتر و کلید پیشرفت جامعه می دانند می توان بیان کرد. این جای شرمندگی دارد که چرا نتوانسته ایم به سینمای اسلامی و تراز انقلاب برسیم باید مدیران و هنرمندان ما پاسخگو باشند.

 

برای دستیابی به سینمای انقلابی چه باید کرد؟

ما نیازمند یک مدیریت قاطعانه، کارآمد و تربیت هنرمندان اسلامی هستیم. اگر منتظر هستیم هنرمندان گذشته که هنوز وام دار طاغوت، سفارت خانه ها و جشنواره های بیرونی هستند اتفاقی جدیدی را رقم بزنند، اتفاقی نخواهد افتاد و آن ها همیشه از ما طلب کار هستند در مقابل متاسفانه ما منفعل برخورد می کنیم.

 

ما نیازمند یک مدیریت مبتنی بر راهبرد و سیاست ها مشخص همراه با قوانین و ضوابط مدون هستیم و نباید با کسی در شورای پروانه نمایش و داوری ها تعارف نداشته باشیم. متاسفانه با بررسی کارنامه چهل و یکمین فیلم فجر با سینمای ترازی که مقام معظم رهبری توقع دارند فاصله داریم.

 

صحبت پایانی دارید بفرمایید.

امیدوارم در سال آینده برنامه ریزی خوب، منسجم و حساب شده با عقبه فکری باشد. سینمای ما متاسفانه فاقد یک عقبه فکری و اندیشه ورز به معنای درست حرفه ای و کارآمد از نیروهای انقلابی است. هنوز وام دار دست های پشت پرده با سینماگران قبل از انقلاب یا غیر معتقد  انقلاب هستیم که در مقابل مماشات و تسامح می کنیم و باید گفت؛ جشنواره 41 نمره قبولی را نمی گیرد.

 

 

 

 

پایان پیام/260

منبع: شبستان

کلیدواژه: چهل و یکمین جشنواره جشنواره فیلم فجر ارزش های انقلاب سبک زندگی غربی انقلاب اسلامی سینمای انقلاب تراز انقلاب فیلم ها نقشه راه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۴۴۶۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حمید سهیلی سرباز سینما بود/ راش‌هایی که اسناد تاریخی مهمی هستند

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط‌عمومی موزه سینما، مستند «مرمت آثار باستانی» به کارگردانی زنده‌یاد حمید سهیلی و با حضور پژمان مظاهری‌پور، مستندساز و اسکندر مختاری، پژوهشگر و استاد معماری و مرمت و جمعی از هنرمندان و علاقه‌مندان به این عرصه در قالب برنامه «شب‌های مستند» موزه سینما روی پرده رفت. پژمان مظاهری‌پور مستندساز گفت: جای حمید سهیلی در میان ما خالی است. او آثار ماندگاری از خود باقی گذاشت. سهیلی فعالیت حرفه‌ای خود را با سمت مدیر تدارکات و مدیر تولید در سریال «آتش بدون دود» به کارگردانی زنده‌یاد نادر ابراهیمی آغاز کرد. او سپس پژوهش‌های مرتبط با ایران‌شناسی را در موسسه «ایران پژوه» که توسط آقای ابراهیمی اداره می‌شد آغاز کرد.

وی ادامه داد: در این گروه سهیلی با محمدرضا مقدسیان و عزیزالله حاجی مشهدی کار می‌کرد. آن‌ها کار پژوهشی مجموعه «سیاحت ایران» که قرار بود داریوش مهرجویی آن را تهیه و کارگردانی کند انجام می‌دادند. یک قسمت از این مجموعه که درباره «قلعه الموت» است به تولید رسید اما از نگاتیوهای آن اطلاعی در دست نیست. حمید سهیلی تصاویری به صورت هشت میلیمتری از روزهای تولید آن بخش را در اختیار داشت و تعلق خاطر او به مستندسازی در اینجا مشخص می‌شود. او اولین فیلم مستند خود را در مجموعه «سفرهای دور و دراز هامی و کامی» تجربه می‌کند که در ارتباط با مراحل استخراج ذغال سنگ است.

آثار سهیلی اسناد تاریخی معتبری به شمار می‌روند

مظاهری‌پور همچنین گفت: او پس از انقلاب اولین مجموعه مستند خود با نام «دست آفریده‌ها» را ساخت که در اتباط با کارگاه‌های صنایع دستی است. سهیلی فرد بسیار دقیق و منظبتی بود و در ساخت آثار خود با پژوهشگران تراز اول هر رشته مشورت می‌کرد. سال ۵۸ شش فیلم درباره تاریخ خط ساخت و به سراغ دکتر مهرداد بهار از اسطوره‌شناسان مطرح رفت. این مجموعه دارای یکی از مصاحبه‌های مهم بهار است. او در «مرگ یزدگرد» به عنوان مدیر تدارکات و تولید با بهرام بیضایی نیز همکاری کرد و سپس مجموعه «به سوی سیمرغ» را در قالب ۱۲ فیلم کار کرد که مربوط به تاریخ نقاشی ایران است و آیدین آغداشلو در اثر همراه او بوده است.

این فیلمساز سینمای مستند افرود: سهیلی از سال ۶۲ تا ۷۰ مجموعه «معماری ایرانی» را کارگردانی کرده است که پژوهشگر اصلی آن نیز خودش بوده است. حمید سهیلی فردی بسیار متواضع بود به همین دلیل فیلم‌های او تیتراژ ندارند.

وی با بیان اینکه مجموعه «معماری ایرانی» در استودیو گلستان ساخته شده که متعلق به شبکه یک تلویزیون است، بیان کرد: سهیلی در این اثر نیز از کارشناسان مطرحی استفاده می‌کند که در معماری ایران افرادی معتبری هستند. محمد کریم پیرنیا و اسکندر مختاری که در این برنامه حضور دارد از جمله این افراد بودند.

وی ادامه داد: سهیلی در این مجموعه به بافت‌های شهرهای ایران می‌پردازد و کار بسیار سنگین و پیچیده‌ای را صورت می‌دهد. او ۳۳ فیلم در این مجموعه تولید می‌کند که هر یک در حکم یک سند معتبر است. گفتار ماندگار متن فیلم را آقای میرفخرایی خوانده‌اند که این موضوع نیز از ویژگی‌های این مجموعه به حساب می‌آید. مستند «مرمت آثار باستانی» دارای پشتوانه معتبر پژوهشی است. حمید سهیلی فردی بسیار متعهد، امانت‌دار و اخلاق‌محور بود و جوایزی را که برای فیلم‌های خود دریافت می‌کرد، به نهاد حامی فیلم‌هایش تقدیم می‌کرد. او ۱۰۴ فیلم ساخته است که در تاریخ سینمای مستند ایران ماندگار است؛ سهیلی دارای نشان درجه ۲ هنری بود اما لیاقت او بسیار بالاتر از دریافت نشان درجه یک بود.

شخصیتی استثنایی در سینمای مستند

در ادامه این نشست اسکندر مختاری از استادان حوزه معماری و مرمت نیز گفت: حمید سهیلی یک انسان استثنایی بود، چراکه همواره به دانش‌اندوزی می‌پرداخت و از فرصت‌های پیش آمده برای خود استفاده می‌کرد. من در جریان فیلم‌های «معماری ایرانی» با او آشنا شدم. او پیش از ساخت هر فیلم مطالعات زیادی انجام می‌داد. به همین دلیل یک کتابخانه شخصی مختص به خود داشت.

وی ادامه داد: سهیلی اعتقاد داشت که تفاوت میان کارشناسان و فیلمساز این بود که یک کارشناس به صورت تصویری به موضوع نگاه نمی‌کند و به همین دلیل نحوه نگاه او با ما تفاوت داشت. او خود نسبت به هر موضوع اشراف داشت و مصاحبه شونده زمانی که مقابل او قرار می‌گرفت متوجه این موضوع می‌شد.

مختاری با بیان اینکه سهیلی عالم را از عالم‌نما تشخیص می‌داد، ادامه داد: پس از ساخت فیلم، زمانی که صحبت‌های ما را می‌شنید، اگر از موضوعی در اثر خود نمی‌توانست دفاع کند، آن را تغییر می‌داد و اصلاح می‌کرد. او نریشن بیشتر مجموعه «معماری ایرانی» را خودش نوشت و من نیز در چند قسمت او را همراهی کردم. نکته مهم این است که سهیلی در نریشن و موسیقی به دنبال تاثیر عاطفی بر مخاطب نبود. من معتقدم اگر سهیلی فردی دانشگاهی در اروپا بود، به عنوان یکی از مهم‌ترین افرادی که در راستای پیشرفت‌های علمی کشور خود گام برداشته بود شناخته می‌شد.

وی اظهار کرد: دوره‌های تاریخی هنر ایرانی که سهیلی در آثار خود به تصویر کشیده است، در حکم یک دایره‌المعارف جامع است. این فرد استثنایی معایبی هم داشت و آن اینکه خود و همکاران را در تیتراژ فیلم معرفی نمی‌کرد. او تمام راش‌های استفاده نشده خود را به مرکز اسناد میراث فرهنگی تحویل داد که امروزه از اسناد تاریخی مهم به شمار می‌روند. مجموعه «مرمت آثار باستانی» امروزه بخشی از تاریخ معماری است.

در ادامه مظاهری‌پور درباره اهمیت گفتار متن در سینمای مستند نیز گفت: او در نوشتن متن بسیار دقیق بود و این کار را با حضور کارشناسان پیش می‌برد. او معتقد بود برخی از گفتارهای متن مجموعه «معماری ایرانی» برای مخاطب حوصله سربر است و از من می‌خواست در آثارم رویه‌ دیگری را پیش بگیرم. او عقیده داشت باید نریشن دارای وجهی قصه‌گو باشد تا بتواند توجه مخاطب را به خود جلب کند. میرفخرایی نیز تنها یک گوینده نبود بلکه فردی دانشمند، مولف و آشنا با علم بود.

مظاهری‌پور با اشاره به اینکه مستند «مرمت آثار باستانی» به صورت ۱۶ میلیمتری ساخته شده است، افزود: در زمانی که سهیلی با تلویزیون کار می‌کرد، نظام تهیه‌کنندگی وجود داشت و او نمی‌توانست راش‌ها را با خود داشته باشد و آن‌ها بعد از قطع نگاتیو در آرشیو سازمان صدا و سیما نگه‌داری شدند. او با هوشمندی بخشی از موارد فیزیکی باقی مانده از آثار خود را به سازمان میراث فرهنگی تقدیم کرد.

سهیلی خود را سرباز سینما می‌دانست

در ادامه این برنامه ارد عطارپور مستندساز شناخته‌شده سینمای ایران که از افراد نزدیک به حمید سهیلی به شمار می‌رفت درباره او گفت: سهیلی فردی بسیار متواضع بود و من کسی را مانند او در سینمای ایران ندیدم. او خود را سرباز سینما می‌دانست و اگر از او کمکی می‌خواستید امکان نداشت از انجام آن دریغ کند. حتی اگر در حوزه‌ای اطلاعات کافی نداشت به مطالعه می‌پرداخت و آن را در اختیار سوال‌شونده قرار می‌داد.

وی ادامه داد: خط تولید فیلم مستند درباره تاریخ معماری ایران، تحت تاثیر فعالیت‌های حمید سهیلی است و افراد دیگری نیز از او الگوبرداری کرده‌اند. سهیلی زمانی به ساخت آثار مرتبط با تاریخ ایران مبادرت ورزید که آن زمان این اتفاق در کانون توجه نبود.

عطارپور یادآور شد: او با پافشاری کار خود را پیش می‌برد چراکه علاقه زیادی به وطن خود داشت. فیلم «مرمت آثار باستانی» دارای دقت، جزییات و دکوپاژی دقیق و برجسته است و توضیحات کاملی دارد. همچنین دارای پلان‌هایی بسته و تعلیقی جذاب است. این مجموعه به یونسکو عرضه شد و در آنجا به عنوان یک سند دیداری و شنیداری به ثبت رسید و افرادی در خارج از کشور نیز متوجه این گنجینه ارزشمند باقی مانده از او شدند.

وی در پایان بیان کرد: من در ماه‌های آخر عمر حمید سهیلی از او خواستم تا طرحی را برای ساخت ارایه دهد و جالب است تمام موضوعاتی را که در دست داشت درباره ایران بود.

برنامه «شب‌های مستند» با مشارکت انجمن صنفی تهیه‌کنندگان سینمای مستند در موزه سینما برگزار می‌شود.

کد خبر 6087717